Największym skarbem czarownicy jest jej kamień mocy, amulet towarzyszący od narodzin do śmierci, stworzony przez czarownicę-mentorkę. Może wyglądać różnie i występować w rozmaitego rodzaju biżuterii, ale musi znajdować się przy swej właścicielce cały czas. Nie po to, aby pozwolić czarownicy na uzewnętrznienie mocy, lecz po to, żeby zespalać ją z otoczeniem, czerpać z tego, gdzie obecnie ona przebywa, i ostatecznie po to, żeby ją ostrzegać przed niebezpieczeństwem albo informować o bliskiej obecności innej czarownicy. Bez kamienia nie może ujawnić tyle siły, ile w niej drzemie, a także jest nieświadoma wielu rzeczy wokół. Czarownica, która ma amulet zawsze przy sobie, czuje i widzi więcej, a umiejętność czarowania przychodzi jej z łatwością, ponadto śni świadome sny i może w nich czerpać wiedzę od prastarych duchów.
Największym wrogiem czarownicy są zbieracze, czyli osoby polujące na kamienie mocy. Zbieracze, wrażliwi na obecność magii i odczuwający silną potrzebę spiętrzania siły nienależącej do nich, przez całe życie nie ustępują w poszukiwaniu amuletów. Kolekcjonują je w ukryciu albo, jeśli działają w ugrupowaniu, tworzą ołtarze mocy i wiążą je nierozerwalną pieczęcią, co sprawia, że czarownica traci rozum, a po śmierci nie jest w stanie połączyć się z prastarymi duchami. Zbieracze są skłonni do porwań, tortur i zabójstw, a wszystko po to, aby odebrać kamień i zmusić do zdradzenia tożsamości innych czarownic.
Niealfabetyczny słownik
Dobra czarownica
Nic nie jest czarno-białe, więc nie ma takich, które są nastawione wyłącznie na czynienie dobra czy takich, które chcą czynić wyłącznie zło. Od tego, co sobą reprezentują, zależy kilka czynników: charakter, ambicje, wiedza i wychowanie.
Zła czarownica
Nic nie jest czarno-białe, więc nie ma takich, które są nastawione wyłącznie na czynienie dobra czy takich, które chcą czynić wyłącznie zło. Od tego, co sobą reprezentują, zależy kilka czynników: charakter, ambicje wiedza i wychowanie.
Mentorka
Doświadczona kobieta, która wie, kiedy na świat ma przyjść nowa czarownica. Wytwarza amulet ze szlachetnego kamienia, odpowiedniego do dnia narodzin, i chowa w pobliżu miejsca zamieszkania dziecka. Kiedy w okresie pokwitania adeptka znajduje swój kamień, mentorka pojawia się i wdraża ją w tajniki magii, opowiadając o jej korzeniach i niepisanym kodeksie. Później znika, ale jeśli młodsza czarownica będzie dążyła do towarzystwa innych czarownic, istnieje szansa na ponowne spotkanie w większym, silniejszym gronie.
Samotność kontra towarzyskość
Samotne czarownice, które zagłuszają swoje magiczne "ja", nie są w stanie rozwijać się i praktykować magii, a także uczyć się od innych. Udaje się to tylko w sojuszu tworzonym przez minimum dwie lub trzy czarownice, z których jedna musi być mentorką odłączoną od większej grupy. Samotne czarownice zwykle żyją w ciągłym strachu przez zbieraczami albo wyrzucają kamienie, przez co popadają w paranoję, bo coś każe im po niego wrócić - na to niestety czasem jest za późno. Towarzyskie czarownice są najpotężniejsze i władają największą wiedzą magiczną, nie stronią do sabatów i uczą się w szkółkach magicznych albo pomagają takie tajemne instytucje prowadzić.
